Nadat we met z’n drieën hebben ontbeten en de to do’s van de dag doorgesproken hebben, is Robert samen met Jos vertrokken naar het terrein waarop Base Camp (Yurt resort) gaat komen. Naar aanleiding was het van belang dat de gemeente een paar mensen langs stuurt om het op juistheid te controleren.
Deze afspraak hadden ze om 10:00, maar de Noren namen hun tijd (zoals iedereen in Noorwegen) en kwamen een uurtje en een kwart te laat. Dat gaf Robert en Jos de tijd om het programma voor Stone Age Day te bespreken.
Stone Age Day gaat een belangrijke activiteit in hun complete aanbod worden, omdat de omgeving en natuur zich hiervoor enorm leent. En het is gewoon een fantastische plek om eens wat meer met de natuur en natuurlijke materialen te doen…!
Deze dag gaat ongeveer het volgende inhouden:
’s ochtends komt een groep aan en worden ontvangen bij het kampvuur. Daar wordt een driekwartier tot een uur over allerlei zaken verteld en worden ze meegesleept in een soort verhaal.
Dit verhaal zet zich na dit uurtje voort in de omgeving, waar ze door middel van een avontuurlijke tocht via touwbruggen wild water over moeten steken en naar een prachtige open plek in het bos gaan om daar een introductie te krijgen over het bewerken van dierenhuiden met vuursteen gereedschappen. Daarna naar een plek waar we een hele speciale Stone Age lunch eten en verder trekken via een avontuurlijk pad naar een gebied waar we ’s middags prehistorische jachttechnieken gaan oefenen met echte vuursteen wapens.
Tijdens deze bespreking en de afspraak d
ie Jos en Robert hadden met de mannen van de gemeente, was het aan mij en Kristof de taak om samen de hele vuurplaats en het hele plateau van de Yurt ordelijk en tactisch in te richten.We hebben dus snel wat water gekookt voor de afwas en daarna heb ik veel hout kleiner gehakt en de hele vuurplaats ingericht en op orde gebracht. Ook al het hout netjes geordend en een constructietje gemaakt waardoor meer hout naast het vuur opgeslagen kan worden (dit zorgt natuurlijk voor een heleboel minder rook doordat het hout goed gedroogd is!).
Tegelijkertijd met mijn bezigheden heeft Kristof een heleboel bouwmaterialen geordend en hebben we samen ijzeren dakplaten bijeen gezocht en opgestapeld.
Dit was allemaal best nuttige arbeid, omdat het nu allemaal wat overzichtelijker is geworden en het bruikbare van het onbruikbare gescheiden is. Dat voelt gewoon prettiger aan en werkt effectiever.
In de tussentijd had Robert nog een meeting met Caroline (zijn contactpersoon bij de gemeente) en was daar om kwart over 3 van terug. Wij hebben nog geluncht met een welverdiende kop koffie en zijn daarna met z’n vijven (Jos had zijn hond Lobo ook mee) stroomopwaarts vertrokken om de route van de Stone Age Day te gaan verkennen. We hebben wat gepuzzeld en een prachtige en avontuurlijke route ontdekt. Onderweg zijn we nog hele mooie plekjes tegengekomen, die echt fantastisch waren om te zien!
Tijdens deze tocht heb ik heel wat rotsen “beklauterd” en veel prachtige uitzichten gehad over het helder blauwe water wat tussen die rotsen doorstroomde om vervolgens in een plastic flesje of in de koude en diepe Fjord te eindigen. Onderaan de rivier zit een fabriekje, waar water wordt gebotteld.
Deze prachtige tocht gaf me weer een heleboel nieuwe indrukken, die ik nooit meer zal vergeten: het is hier zo ongelooflijk prachtig!!! Jullie missen wat, daar in het platte NederlandJE…
Het is hier echt genieten!
De terugweg was via het terrein van onze bovenbuurman Stein, een vriendelijke boer met de mooist gelegen woning in Osa, want hij heeft uitzicht over het hele dorp en de fjord!
Bij terugkomst, hebben we ons opgesplitst. Nou ja, de groep dan, want ik ben nog steeds heel.
Kristof is samen met Robert naar Ivar gegaan
om een aangeboden opslagruimte voor wat van ons materiaal te bekijken en in die tijd ben ik samen met Jos bij zijn tipi gaan zitten om wat ideeën voor touwbruggen en de daarbij behorende constructies te bespreken. Ook hebben we samen wat technieken en locaties voor de bruggen besproken. (op de foto is het punt te zien waar we een tokkel/deathride/kabelbaan vanaf gaan maken)Het is de bedoeling dat we in mei en juni met 2 vrijwilligersgroepen terug gaan komen om verschillende constructies en bruggen te bouwen, welke nodig zijn voor het uitvoeren van de activiteiten die dit seizoen aangeboden gaan worden en tegen het einde van de 2de vrijwilligersgroep compleet in elkaar moeten zitten.
Jos werkt naast zijn eigen bedrijf (www.bushcraft.be) ook bij een firma die touw- en hoogteparkoersen bouwt en onafhankelijke keuringen voor bedrijven verzorgt, dus die weet daar zeer veel vanaf.
Ik heb vanuit een tweetal vorige stages veel ervaring in het onderhouden van deze parkoersen en het begeleiden van groepen op hoogteparkoersen variërend tussen de 1 en 25 meter, dus dat was wel prettig brainstormen over de planning van de aan te leggen touwbruggen!
Toen het weer tijd was voor avondeten hebben we aardappelpuree met gehaktballen in tomatensaus naar binnen gewerkt en er volop van genoten! Om het helemaal af te maken hebben we ook nog eens een twee-kilo-blik tonijn geopend en daar naderhand ook nog eens van gesmuld.
Na het avondeten moest Robert samen met Jos weg om een vergadering van de Osa Grendelag (een soort dorpsraad) bij te wonen en hebben Kristof en ik samen afgewassen.
De afwas hadden we snel klaar en hebben een kop koffie gemaakt op het vuur. Toen we deze net inschonken kwamen er 2 mensen op bezoek, die vrienden van Robert, Kristof en Jos zijn. Het waren Stein Ove en zijn vrouw Bente, die in Ulvik wonen en eens kwamen kijken hoe het ervoor stond met de zaken in Osa.
We hebben een gezellig uurtje met hen koffie gedronken en gekletst aan het kampvuur en daarna zijn ze vertrokken.
Rond de klok van 21:00 kwam Robert weer terug boven en had hij goed nieuws!!!Op het enorme bergplateau Hardangervidda wat zich boven ons in de bergen bevind, hebben de meeste locals wel een stukje grond of een hutje in bezit.
Nu zijn daar ook een aantal huizen, die vroeger ooit voor de mijnwerkers zijn gebouwd, verlaten en zijn ze gemeengoed van Osa. De dorpelingen bevoorraden dit huis iedere winter met sneeuwscooters, omdat het anders alleen via een meerdaagse trektocht bereikbaar is (niet echt doenbaar dus...).
Ze hebben op de vergadering exploitatierecht van één van die huizen verkregen! Echt fantastisch, want dat is een perfecte uitvalsbasis voor trektochten, kanoën, avontuurlijke cursussen met overnachting, etc..
Hier gaan we aankomende periode een kijkje nemen en op onderzoek uit om de mogelijkheden te verkennen.
Na deze blijde boodschap hebben we bij het vuur de to do's voor de komende dagen besproken en daaruit kwam naar voren dat we al enorm waren opgeschoten en zelfs extra dingen kunnen gaan doen. Da's natuurlijk positief en en scheelt ook weer...
Toen we onze kop koffie naar binnen hadden gewerkt was het weer tijd om de warme slaapzak op te zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten